Wednesday, April 7, 2010

Ang Aking Memory Box


Mas matindi pa sa Pandora's Box ang kayang ilabas ng aking mahiwagang Memory Box! Yes naman, matagal-tagal ko ring hindi ito nabubukasan. Natatawa ako sa mga laman nito dahil yung iba eh kitang kita ang pagka-corny ko. Hindi naman actually ka-cornyhan. Just sentimental. Hindi ka maniniwala na may mga takip dito ng alak na itinago ko pa para may remembrance sa mga unang pagkakataon na dumaloy ang alkohol at alak sa aking sistema.

Una pa lang yan. There's more. Ultimong mga resibo sa Jollibee, McDonald's, Pizza Hut atbp. fast food and resto e naitago ko. Ngayon ay kupas na at hindi na makita kung magkano ang nagastos. Balak ko pa naman sana kwentahin lahat kung magkano. Hehehe.

Naglalaman din ito ng maraming litrato. Mula pa nung bata ako, hanggang elementary, high school, college, at ngayong ganap na akong propesyonal. Nakakatawa kasi para akong tao na bumaba ng level tapos umangat uli. Homo sapiens tapos naging homo erectus, tapos naging homo sapiens ulit. Hahaha. Nakakatawa dahil dumaan din yata ako sa pagiging palaka.

Hindi siyempre mawawala ang mga sulat sa akin, simple man yan o hindi. Nasa scrap man o nasa magandang envelope. Mga card na nagmula sa iba't ibang tao sa iba't ibang okasyon. Meron din naman na kahit walang okasyon eh sinusulatan ako. Pero meron din na mga sulat ko sa sarili ko. OMG. Ang corny ko. And I'm so immature pa noon. Hahaha.

Pati nga sim packs eh andito. May sun, globe, kapamilya sim, smart, TM, talk n txt, hahaha. Oo may kapamilya sim card ako dati hahaha. Loyal eh, bakit ba?

Lyrics ng kanta meron din. Yung mga kanta na kinaadikan ko noon. Meron din mga script na ginawa ko noong college para sa mga presentation. May mga library card, ID, atbp. Meron nga ding mga etiketa, mga price tags, plastics, tickets ng bus, movie house, at amusement parks.

Syempre naman andito ang mga regalo sa akin na mga bagay-bagay. Super naaappreciate ko po hanggang ngayon! Marami pa talaga. Pati balat ng mga candy, chocolate, snacks, ketchup, at gamot. May mga token, key chain, excuse letters, tuition fee receipts, ribbons, stamps, raffle ticket, paint brush, at marami pang iba.

Kailangan ko nang maglipat ng lalagyan. Napupuno na ng mga alaala ang kahon. Kailangan ko nang maghanda para sa mga bagong alaala na bubuuin ko kasama ang mga tao sa paligid ko. Maraming alaala ang darating at bubuuin pero siguradong may mga alaalang hindi na mabubura sa aking isip at diwa. At hangga't andito ang kahon ko, mananatiling buhay ang mga alaalang minsang kumurot sa aking puso. Thank you Box ko, I love you! Hehehe.

Tuesday, April 6, 2010

The Last Time

Oh my God! Hahaha. Someone sang this song for me. Read or listen to it first.

THE LAST TIME

The first time I fell in love was long ago.
I didn't know how to give my love at all.
The next time I settled for what felt so close.
But without romance, you're never gonna fall.
After everything I've learned;
Now it's finally my turn.
This is the last time I'll fall... in love.
The first time we walked under that starry sky,
there was a moment when everything was clear.
I didn't need to ask or even wonder why, because each question is answered when your near.
and I'm wise enough to know when a miracle unfolds, this is the last time i'll fall in love.
Now don't hold back, just let me know.
Could i be moving much too fast or way too slow.
'Cause all of my life, I've waited for this day.
To find that once in a lifetime, this is it, I'll never be the same.
You'll never know what it's taken me to say these words.
And now that I've said them, they could never be enough.
As far as I can see, there's only you and only me.

This is the last time I'll fall in love.
Last time i'll fall in love.
The last time i'll fall... in love.

Napaka-sweet di ba? hahaha. Iniisip ko, sana he really mean the message of the song. Sana totoong nahulog na siya sa akin. Sana totoong sobrang saya niya pag kasama niya ako. Ngayon yung panahon na hindi ako nagiging nega sa love. Hindi ako nag-eexpect ng higit pa sa kung anuman ang meron kami ngayon. Overwhelmed ako na masaya kami together. At pinapangiti niya ang puso ko na matagal nang bitter. Pinatibok niya uli ang puso kong parang matagal nang huminto.

Sa song na iyan, hindi niya sinabi ang phrase na I LOVE YOU. Feeling ko very sincere ang gustong iparating ng kantang ito. At isa pa nagpapakilig sa akin ay yung "The first time we walked under that starry sky, there was a moment when everything was clear.
I didn't need to ask or even wonder why, because each question is answered when your near.". Special yang line na yan kasi naglakad-lakad naman talaga kami sa Baywalk, sa ilalim ng maraming bituin.

Isisingit ko lang na namasyal kami sa Baywalk, dun kami nagmerienda at nagdinner kasi nagbaon kami ng food. Nagkwentuhan. Binuksan ang puso sa bawat isa.

At pakiramdam ko talaga na pinag-isipan niya talaga na ito ang kantahin para sa akin kasi nasaktan na rin siya noon ng sobra, nung huli siyang nagmahal. At kung saka-sakaling ibibigay niya sa akin yung huling chance na magmamahal siya, hindi ko siya bibiguin. Iba na ang nararamdaman ko sa kanya. Kung anuman ang mangyari, saan man kami mapunta, saan man kami dalhin ng tadhana, hindi na maaalis ang alaalang ito sa amin.

Isinusumpa kong it won't be the last time na mararamdaman namin ang saya na naramdaman namin nung namasyal kami, kumanta, at nagsaya.
.

Sunday, April 4, 2010

Mga Mukha sa Aking Panaginip

Happy Easter and Happy Summer sa inyong lahat. Easter Sunday ngayon at sa halip na naghahanap ako ng itlog, ay pag-aadmit ng mga pasyenteng mataas ang BP, inuubo, hinahapo, at nilalagnat, ang aking inatupag. Nakakapagod, first day ko pa naman sa Emergency Room. At dahil stressed ako ay natulog ako pagkauwi ko sa bahay...

Madalas pag nananaginip ako, hindi ko na naaalala pagkagising ko kung anuman yun. Pero kanina, saglit lang naman ako natulog, siguro dalawang oras lang. Bakit parang ang dami dami kong napanaginipan. Napakaraming tao sa panaginip kong iyon at hanggang ngayon ay pilit ko pang inaaalala kung sino pa yung iba. Maraming tao pero iisa halos ang setting, dito sa bahay namin.

Hindi ko alam kung ano ang mayroon sa araw na iyon, bakit dinumog yata kami. Wala namang handaan. Wala namang patay. Hindi rin fiesta. Narito ang incomplete list ng mga nakita ko sa panaginip ko.

- mga kaibigan ko sa Facebook
- mga kaibigan ko noong College
- mga kaibigan ko noong high school at elementary
- mga pinsan ko
- mga Tita ko
- mga Lola at Lolo
- mga kapatid ko
- mga kasamahan ko sa hospital
- atbp.

Parang lahat sila ay umiikot sa aking mundo. At dahil mahilig ako mag-analyze ng mga bagay bagay, na-classify ko na naman sila. Una yata akong lumapit sa ilan kong mga pinsan na sinabihan ako na pumunta sa kusina. Hindi ko alam kung bakit. Wari'y pinalalayo nila ako sa mga kasamahan ko sa hospital na nasa sala. Syempre hindi agad ako pumunta sa kusina. Nilapitan ko pa rin ang mga kasamahan ko sa hospital, mga nurse din. Kasi naman crush ko yung isa, at iba ang tibok ng puso ko pag nasa paligid siya. Pero hindi naman niya ako pinapansin kaya pumunta ako sa kusina. Pagpunta ko roon ay nakaramdam ako ng pagkasuka. Nagsuka ako sa kawali na bukas ang apoy. Parang niluluto ang suka ko. Tandang tanda ko pa ang dugyot na pagsuka ko sa kitchen. Habang nagsusuka ako ay pumasok sa pintuan sa may kusina ang mga tita, tito at Lola ko. Nang makaget over ako sa vomiting ay lumapit ako sa mga bagong dating at nagmano. Ngunit hindi ako pinahiram ng Lola ko ng kanyang kamay. Sinubukan ko na lang na umiwas pero hinawakan niya ako sa braso, hinigit ako papalapit sa kanyang mukha at may ibinulong siya sa akin. "Gusto ko ng Jollibee. Yung rice at extra rice. At yung chicken na may 'puchikelia' ha. Sige na ipabili mo na. Please. Please. Gustong gusto ko yun." Syempre mahal ko at ginagalang ko siya. Sinabi ko sa tita ko na ibili siya. Ganunpaman, hindi pa rin ako nakapagmano. Sa may harapan niya ay yung crush ko. Nage-emote na para bang may mabigat na dinadala. Sa una ay nagtaka ako kung bakit siya kasama ng mga Lola ko. May sinasabi siya na hindi ko na maintindihan kasi parang sasabog na ang luha niya. Gusto kong isipin na nagpapapansin lang siya sa akin. Ambisyoso. Hehehe. Napalingon ako sa kabilang banda at naroon ang mga kaibigan ko sa Facebook na karamihan ay hindi ko pa nakikita sa personal. Wala akong makausap sa kanila. Nilapitan ako ng isa ko pang crush sa Facebook at nagtanong sa akin kung ano ang Tagalog sa Toothbrush. Alam kong sepilyo ano! Pero hindi ako sumagot noon at bumalik ako sa may kitchen at nagtoothbrush ako. Anong gusto niya palabasin? Hahaha. Natatawa ako. Anyway, matapos ako magtoothbrush ay hindi ko maalala ang kasunod na pangyayari. Ang alam ko lang ay ang huling eksena - ang mga kapatid ko, nagugutom na. Gusto rin daw ng Jollibee. =(

Weird.

Nagising na ako na mixed ang emotions. 90% ng panaginip ko ay masaya naman at nakakatuwa. Pero nakakabagabag ang 10% na nakakalungkot. Naisip ko tuloy na may ipinapahiwatig sa akin ang panaginip na ito.

Una, sino ba ang totoong mahalaga sa buhay ko na dapat kong unahin? Syempre priority ko ang mga kapatid ko. Ako ang tumatayong padre de pamilya eh.

Pangalawa, ano ba ang napapala ko sa mga crush crush na yan? Panandaliang kasiyahan? Na sa katapusan ng araw ay masasaktan ka lang dahil maiisip mong hanggang doon lang talaga?...

Pangatlo, tama ba ang paggamit ko sa oras ko? Nasusulit ko ba ang bawat minuto dito sa mundo? Naipaparamdam ko ba sa mga taong mahal ko na mahal ko talaga sila? May natututunan ba ako sa bawat araw na dumaraan sa buhay ko? Panahon na siguro para sulitin ko ang buhay na ito.

Lastly, dapat yata mas alagaan ko pa ang sarili ko. Marami ang umaasa sa akin. Marami ang nagmamahal, marami ang nagtitiwala.

Bawat tao sa buhay ko, may ginagampanan para mabuo ko ang sarili ko, para matapos ko ang misyon ko. Ikaw, alam ko may parte ka rin sa buhay ko. Hindi ko alam kung ano, kung paano, si God ang nakakaalam. Mabubuhay ako sa ilalim ng kanyang gabay, kasama kayo na mahalaga sa aking buhay.